sobota, 28 września 2013

cywilizacja!!!!!!! Atlanta i Frankfurt

Wreszcie cywilizacja!! 


    W zwiazku z przesiadka w Atlancie mielismy tam kilka godzin czasu. Milo bylo poruszac sie znow po szerokich chodnikach, jezdzic czystym i niezawodnym transportem publicznym, wyjac pieniadze z bezpiecznego paska, zdjac portfel z lancucha i nie musiec chowac aparatu do plecaka po kazdym zdjeciu. 
   Miasto jest bardzo przyjemne i jak najbardziej nadaje sie do zwiedzania pieszo, ale poniewaz lekko padalo udalismy sie najpierw do World of Coca Cola - bo wlasnie w Atlancie Cola zostala wynaleziona i tam znajduje sie siedziba firmy. Oprocz ciekawej historii marki ktora swietnie pokazuje jak rozwijal sie w ciagu ostatnich 120 lat marketing mielismy okazje sprobowania ponad 60 roznych napojow gazowanych Coli z calego swiata (a jest ich az 400), w tym rowniez po raz kolejny Inka Koli! Potem juz tylko zobaczenie panoramy miasta, obiad skladajacy sie z nachosow i hamburgerow i powrot na lotnisko. Jeszcze 2 loty z udanym przemytem butelki Coli w bagazu podrecznym (butelki wyprodukowanej na naszych oczach)  i dotarlismy do Frankfurtu nad Menem, gdzie zatrzymujemy sie na kilka dni na wesele siostry ciotecznej. 




Tworca Coca-Coli byl aptekarzem

Mis Coca-Coli chyba byl kobieta...jak widac caly czas przytulal sie czule do Darka odpychajac mnie lapa... :-) 



degustujemy

Atlanta

Atlanta

A to juz Frankfurt!

piątek, 27 września 2013

Cuzco

    Cuzco to najladniejsze miasto jakie widzielismy w Peru i stolica imperium Inkow, oraz ostatnie oprocz powrotu do Limy miejsce naszego pobytu w tym kraju. Po Machu Picchu, musimy przyznac, bylismy juz troche zmeczeni wobec czego bardzo cieszyla nas mozliwosc zwiedzania kilka dni tego samego miasta bez dalszych wycieczek. Spacerowalismy po uliczkach bez celu i pospiechu, odwiedzalismy muzea, sklepy, targi, restauracje. 

     ( Jedynym malym minusem miasta byla niska temperatura w nocy, 5-8 stopni. Przy tej temperaturze w zasadzie brak cieplej wody (bo ogrzewania nie znalezlismy tu nigdzie) w naszym pierwszym hostelu nie przeszkadzal az tak jak brak dachu w niektorych miejscach, wobec czego nawet 9 kocy nie wystarczylo zeby nie marznac i musielismy sie przeniesc. Na szczescie w drugim miejscu byl dach i przez wiekszosc czasu nawet ciepla woda!)


Rynek glowny - jak w kazdej peruwianskiej miejscowosci jaka odwiedzilismy rynek zostal przez hiszpanow nazwany Plaza de Armas


swiatynia zbudowana przez Inkow w Cuzco z idealne dopasowanymi do siebie kamieniami


Nie, to nie to co myslicie. To flaga imperium Inkow, w Peru bardzo powszechnie wywieszana. 




forteca Inkow w Cuzco

forteca Inkow w Cuzco





alpaka

lamy sa super!!!

a oto co mozna znalezc na rynku...

poniedziałek, 23 września 2013

kolorowa Arequipa i....

     Arequipa, w ktorej bylismy jakis tydzien temu okazala sie byc bardzo przyjaznym miastem - drugim takim obok pieknego Cuzco. Nazywana jest "bialym miastem", bo wiekszosc budynkow zbudowanych jest z jasnej skaly wulkanicznej, ale nam wydala sie bardzo, bardzo kolorowa. Szczegolnie ciekawym miejscem okazal sie byc klasztor Santa Catalina, ktorego zdjecia zamieszczamy nizej - prawdziwe miasto w miescie, labirynt budynkow, uliczek i dziedzincow.

    Ale na pewno najbardziej interesujacym doswiadczeniem z Arequipy bylo picie pewngo soku na pewnym rynku. Nasze pozytywne doznania wiazaly sie jednak niestety z dramatem pewnego juz i tak zapewne nieszczesliwego stworzenia. Ale zacznijmy od poczatku. 
   Rynki zawsze sa bardzo interesujacymi miejscami do zwiedzenia, tam dopiero widzi sie co i jak naprawde jedza miejscowi, wiec zwiedzajac miasto bez wahania zaczelismy jakiegos szukac. Posrod roznych mniej i bardziej kuszacych nas widokow (i potwornego smrodu miesa lezacego w cieple na straganach) zauwazylismy kilka straganow oferujacych "jugo de rana" - sok z zaby! Sok wedlug plakatu ma pomagac na wszystko - mozg, kosci, stres i pelno innych rzeczy, a takze ma pomagac w zmianie zycia. Nasze zycie nam sie calkiem  podoba, ale kto nie chcialby miec lepszego mozgu i kosci? Podeszlismy do pani przy jednym ze stoisk - w tym momencie juz widzialam, ze co jak co, sok na pewno nie pomoze mi na urode, ale za to sprzedawczyni faktycznie wydawala sie miec bardzo mocne kosci.
   Spojrzelismy z wahaniem na kotlujace sie lekko zgniecione zaby w akwarium ale podjelismy decyzje - sprobujemy. Wytargowalismy jeszcze polowe ceny i jedna zabe zamiast dwoch w soku (wciaz nie wiemy czy to dobrze, ze zabilismy tylko jedna zabe, czy zle ze skrocilismy cierpienie jednej zamiast dwoch?). Zaba zostala ogluszona, obdarta ze skory i ugtowana. Zabi rosol z reszta zaby zostal wrzucony do blendera i stal sie podstawa naszego chrupiacego koscmi soku (w ktorego sklad wchodzilo bardzo duzo zdrowych i na pewno dobrych na mozg rzeczy typu miod, mleko sojowe, jaja przepiorcze, jakies zboza i przyprawy).
Pani byla bardzo dumna ze swojego soku, wypilismy wiec calosc bez marudzenia a nasze mozgi i kosci od razu wydaly sie silne jak nigdy.

P.S. Pod spodem macie film z przygotowywania soku. Glosna muzyka taka jak ta dominujaca film jest w Peru  obecna zawsze i wszedzie.













I rynek....









niedziela, 22 września 2013

Machu Picchu, czyli tam i z powrotem

Tym razem zacznę od zwrócenia Wam uwagi. Parę postów temu dośc wyraźnie prosiliśmy o trzymanie kciuków za pogodę na Machu Picchu. Z przykrością stwierdzam, że kciuki albo były trzymane słabo, albo niedokładnie, albo ktoś w ogóle zlekceważył naszą prośbę. Ale o tym jak przemokliśmy do suchej nitki będzie później.

Zgodnie z planem u bram MP byliśmy tuż po piątej rano. Pierwszy etap wejścia to godzinne podejście po stromych kamiennych schodach o sredniej wysokosci 50cm. Popadujacy deszcz nie pomaga. Masakra jak na 5 rano, ale idziemy dzielnie i po 75 min docieramy do bram. Tam już mały tłok, bo turystom ktorzy wybieraja podjaz autobusem udaje sie nas wyprzedzic.

Nasz bilet obejmuje też wejście na górę Wayna Picchu z której podobno jest najlepszy widok na cale MP. Idziemy tam w pierwszej kolejności (Kasi udaje się zmienic rezerwację wejścia z godziny 10 na 7). Kolejne 60 albo i 90 min wspinaczki i docieramy do szczytu z którego rozpościera się wspaniały widok na chmury. Wszystko w mleku! Widoczność siąga 30 m, a Machu jest jakieś 300 m pod nami...Na szczęście na szczycie decydujemy sie na przerwe i po chwili zaczyna się przejaśniać a nam ukazuje nam się wspaniały widok na dolinę przez która przepływaja obłoki. Było warto!
O samym Machu Picchu nie będę tutaj pisał, bo każdy może otworzyć encyklopedię (nawet taką papierową!). Miasteczko jest przepiękne, wspaniale położone a precyzja wykonania i zmyślność wielu budowli wprowadziłaby w zakłopotanie nie tylko budowniczych naszych autostrad (bardziej odpowiadala by im zapewne dlugosci robot, bo Machu Picchu budowano okolo 50 lat) . Wszystko co wiemy o MP to jednak domysły. Do miejsca  tego nie dotarli konkwistadorzy z Hiszpani, a po Inkach nie zostały żadne zapisy (ich pismo węzełowe w dalszym ciągu jest nierozszyfrowane).

Zwiedzanie całości zajmuje nam trochę więcej niż planowaliśmy, ale każda minuta była tego warta. Odległości są duże, więc decydujemy się iść na pociąg zamiast wracać 11 km wzdłuż torów. Niestety okazuje się, że na drogę do dworca tylko tracimy 45 min - biletów na dziś już nie ma... swoja drogą bardzo dziwne że w kraju w którym nikt nie zapina pasów, a w 15 osobowym busie jeździ 30 ludzi, 2 świnie i 5 kur na pociąg są tylko miejscówki...

Powrót wzdłuż torów oznacza niestety, że nie zdążymy na busa którym mieliśmy wracać. Gdyby było słonecznie a temperatura byłaby przyjazna to byłby to miły, choć długi spacer. Niestety tutaj zawiedliście Wy. Nietrzymane za pogodę kciuki uwolniły z chmur niewyobrażalne ilości wody które zrobiły z nas dwie mokre kury.

Na szczęście przemysł transportowy na końcu lini kolejowej działa sprawnie o każdej porze i tylko czeka na takich jak my. Bez problemu bierzemy colectivo (coś jak taxi) do miasteczka Santa Teresa, potem drugie colectivo do Santa Maria i w końcu minivanaem do Cusco docieramy  około 23. W sumie maszerowaliśmy dziś 11h, ale to ostatna taka wycieczka na tej wyprawie. Mimo utrudnien byl to wspanialy dzien!

Dolina jeszcze w chmurach przed switem (okolo 5:45)
Widok na okoliczne wzgorza.
klasyczne pocztowkowe Machu Picchu


na Wayna Picchu

"Mleko" na Wayna Picchu






piątek, 20 września 2013

Kuchnia peruwianska


Musimy przyznac, ze kuchnia peruwianska to nie do konca jest to, czego sie spodziewalismy (po fantastycznych doswiadczeniach z Wietnamu). Daniem narodowym jest tu...kurczak smazony w bardzo glebokim tluszczu, razem z frytkami, przy ktorych frytki z McDonalds´a wydaja sie lekkie jak piorko, bez surowki, za to z Inca Kola! Bylismy w kilku miejscowosciach, gdzie tylko to bylo do kupienia. Oprocz tego je sie tu ryz z warzywami i malenka iloscia miesa. Mieso inne niz kurczak jest tu w ogole bardzo rzadkie a i kurczak jest drogi. Jedyna ciekawa potrawa, ktora udalo nam sie znalezc to ceviche, surowa marynowana w limonce ryba podawana z czerwona cebula.
Krolem Peru jest ziemniak. Maja wiele dziesiatek odmian ziemniakow, choc te dostepne w restauracjach przypominaja nasze. Odmiany widac na rynku i w sklepach - pelno, pelno roznych tlusciutkich ziemniaczanych chipsow (w autobusach Peruwianczycy sie nimi objadaja). Chipsy sa zreszta bardzo dobre, bo robione z calych kawalkow ziemniakow a w skladzie jest tylko ziemniak, olej i sol.

Ale na placki ziemniaczane nie wpadli! :)
Oczywiscie, mozna znalezc miejsca, gdzie zje sie dobre rzeczy ale nie sa to potrawy, ktore jedza miejscowi. Nie boimy sie probowac nowych rzeczy, ale kilka wizyt w typowo lokalnych restauracjach, zakonczylo sie zawodem.

 Przepyszne i tanie co za to oczywiscie owoce i warzywa. Swiezo wycisniete soki (z papaji, ananasa, pomaranczy i innych owocow, ktorych nazw nie znamy) towarzyszyly nam w wiekszosci sniadan, mozna je tez kupic za grosze na ulicy, z czego czesto korzystamy. Banany, ananasy maja zupelnie inny niz u nas, glebszy smak. Dzis na obiad zrobilismy sobie salatke z awokado, pomidorow i papryki, pycha!
Ciekawy jest tez popularny do obiadow napoj chicha, robiony z roznych odmian kukurydzy.

Ciekawostka byl tez...sok z zaby, ktory pilismy na rynku w Arequipie. Ciekawosc zwyciezyla, ale musze przyznac, ze do teraz mam wyrzuty sumienia kiedy mysle o biednej zabie, ktora w zasadzie zabilismy (chociaz lezala w takich warunkach, ze pocieszam sie ze moze to i lepiej dla niej). Reklama glosila, ze sok z zaby dobry jest na mozg, potencje i wiele wiele innych rzeczy.

Podsumowujac, po 3 tygodniach codzienniego probowania nowych smakow tesknimy juz za chlebem twarogiem, szynka i porzadnym miesem (nie tonacym w tluszczu)!




sniadanie "dla turystow", swieze soki z ananasa i papaji

Tutaj niestandardowo, pollo con platanos - kurczak ze smazonymi platanami zamiast frytek i surowka!


w szklance napoj z kukurydzy a w tle kurczakowe menu - mozna wziac 1/8,1/4 albo 1/2 kurczaka

obiad na barce - ziemniaki, ryz, platany i zapach miesa

to bylo pyszne - ziemniaki z przyprawionym miesem

Queso helado - deser z Arequipy. Mrozony slodki ser.


Ziemniaki, ziemniaki, ziemniaki....

Dodaj napis

Nalesnik z nadzieniem z sera i quinoa - miejscowego zboza

nalesnik ze swietnym miesem alpaki, ktore smakuje jak dziczyzna

i znowu swiezy sok, z ananasa

uliczna restauracja
ziemniaki z jajkiemi i roznymi sosami

kurczakownia, jedna z setek ktore mijalismy



Anticucho,serce byka na patyku

Na rynku. Koktajl truskawkowy i flan z galaretka.

Jemy na rynku.

Churros.
Ceviche, surowa ryba z warzywami